Taniec wolności: historia warszawskiej tancerki Poli Nireńskiej

Taniec to kreatywność, wyrażanie siebie i miłość do sztuki. Jednak ścieżki życia wybitnych tancerzy nie zawsze były łatwe i radosne, prawie każdy musiał poświęcić coś, aby być wolnym w dążeniu do obdarzenia świata pięknem. Warszawska tancerka Pola Nireńska musiała przezwyciężyć przekonania religijne swoich rodziców i przeżyć tragedię wojny, aby mimo wszystko robić to, co kocha. Szalony sukces, łzy, szczera miłość i taniec wolności towarzyszyły Poli przez całe życie, pisze warsawski.eu.

Dzieciństwo, pierwsze twórcze próby i osiągnięcia Poli Nireńskiej

Pola Nireńska (po urodzeniu miała nazwisko Nirensztajn) urodziła się w Warszawie w 1910 roku. Pasja do tańca zaczęła się u dziewczyny w młodym wieku, ale jej rodzice nie pochwalali takiego hobby, ponieważ w kręgach religijnych Żydów uważano je za nieprzyzwoite. W trakcie dorastania Pola wielokrotnie miała konflikty z rodzicami na ten temat, ale dziewczyna jednak osiągnęła swój cel. Ojciec pozwolił jej pojechać na pierwszy obóz taneczny dopiero po konsultacji z rabinem. Tam Pola dowiaduje się o niemieckiej choreografce Mary Wigman, której styl taneczny jest pełen ekspresji i wolności, i marzy o tym, by wyglądać jak ona.

Następnie dziewczyna miała okazję pojechać do niej na studia w Niemczech, a w szkole Wigman Pola spędziła trzy lata, osiągając wielki sukces. Dostrzegając talent swojej uczennicy, Mary zabrała ją do swojego zespołu, w którym Pola występuje podczas trasy koncertowej w Stanach Zjednoczonych. W tamtych latach młoda tancerka postanawia przyjąć „polskie” nazwisko Nireńska, które wydaje jej się bardziej atrakcyjne. Pola miała wiele planów w swojej karierze, jednak zostały one zniszczone w 1933 roku przez cień antysemityzmu, gdy Hitler doszedł do władzy. Szkoła Wigman została zamknięta, a Pola została zmuszona do powrotu do Warszawy.

Cały następny rok Pola Nireńska spędziła w rodzinnej stolicy, gdzie czekał na nią sukces. Tam przygotowywała się do Międzynarodowego Kongresu Tańca w Wiedniu i stworzyła własną kompozycję opartą na elementach polskiego tańca ludowego. Ten występ nikogo nie pozostawił obojętnym, krytycy byli zachwyceni, a warszawianka otrzymała swoją pierwszą nagrodę za choreografię. Jednak nie wszystko było takie kolorowe. Choć do Warszawy Pola wróciła gwiazdą, atmosfera w jej rodzinnym mieście stawała się jeszcze bardziej napięta, ciągle dochodziło do okrutnych ataków ze strony prasy konserwatywno-katolickiej. Kobieta nie wytrzymuje presji i ponownie opuszcza stolicę.

Przymusowe wędrówki i tragedia wojny w życiu Poli

Warszawski scenariusz antysemickiego nękania Poli Nireńskiej prześladował ją przez kilka kolejnych lat w karierze. Ona spędziła trochę czasu w Wiedniu, a następnie we Florencji tańczyła w stylu Freie Tanz, co oznacza wolny taniec niezależny od rytmu muzyki. W obliczu krytyki Nireńska ponownie się przeprowadza – tym razem do Londynu.

Na początku II wojny światowej kariera warszawianki kończy swój aktywny rozwój i dopiero w 1949 roku kobieta decyduje się na kolejną przeprowadzkę, przyjmując zaproszenie na prestiżowy konkurs taneczny.

Pola Nireńska mieszkała w Waszyngtonie i tam założyła własną szkołę tańca „Pola Nirenska Dance Company”. Jako pedagog Pola również stała się bardzo poszukiwana, ale taniec nie był jedyną rzeczą, w której się odznalazła. Po kilku latach tancerka zainteresowała się fotografią i udało jej się otworzyć własną pracownię fotograficzną.

Wielką tragedią i traumą dla Poli była śmierć wielu jej krewnych w warszawskim getcie i obozach koncentracyjnych. Miało to duży wpływ na stan emocjonalny kobiety, przez wiele kolejnych lat po wojnie była w ciężkiej depresji. Wybitna warszawianka zmarła w wieku 81 lat po szóstej udanej próbie samobójczej. Czując się głęboko nieszczęśliwa i chora, Pola rzuciła się przez okno swojego mieszkania w Waszyngtonie.

Impreza firmowa – 5 powodów, by zorganizować ją w hiszpańskiej restauracji

Jesteś team leaderem i szukasz miejscówki na kolejne wyjście integracyjne z zespołem? A może odpowiadasz za organizację imprezy, na którą zaproszona będzie cała firma?...

Teatr po polsku: historia warszawskiego festiwalu teatralnego

W Warszawie corocznie odbywa się wiele festiwali kulturalnych. Jednym z najstarszych lokalnych wydarzeń jest „Warszawskie Spotkania Teatralne”. W tym artykule na warsawski.eu szczegółowo opowiemy...
.,.,.,.