Myśląc o genialnych kompozytorach świata, których dzieła przetrwały przez wieki, na myśl przyjdzie nazwisko Fryderyka Chopina. Wielki artysta urodził się i wychował w Warszawie, a później, zrządzeniem losu, tworzył arcydzieła w wielu europejskich miastach, chociaż Chopin nigdy nie zapomniał o swoim rodzinnym mieście i kraju. Temat ojczyzny zajmował centralne miejsce w jego twórczości. Fryderyk Chopin przez większość życia mieszkał w Paryżu, a znani poeci pisali, że francuskie niebo płakało dla niego polskim deszczem. Wkład Fryderyka Chopina w rozwój historii i kultury jego kraju jest trudny do przecenienia. Czytaj więcej na stronie warsawski.eu.
Dzieciństwo, młodość i pierwsze kroki w muzyce kompozytora
Fryderyk Chopin urodził się w 1810 roku 22 lutego w malowniczej wsi pod Warszawą – Żelazowej Woli. Jego ojciec był nauczycielem języka francuskiego w szkole, a matka gospodynią hrabiny Ludwiki Skarbek.
Fryderyk Chopin niebywały talent muzyczny ujawnił już w dzieciństwie, kiedy to w wieku siedmiu lat zaczął grać na fortepianie i skomponował małą etiudę muzyczną. Pierwszym nauczycielem chłopca był słynny czeski wiolonczelista i pianista Wojciech Żywny. Dużą rolę w rozwoju kompozytorskim Chopina odegrały jego wakacyjne wizyty w posiadłościach przyjaciół rodziny, gdzie stale grała polska muzyka ludowa.
Nieco później przyszły kompozytor brał udział w wieczorach dobroczynnych przy kościele św. Anny w Warszawie, gdzie wykonywał koncerty fortepianowe znanych ówczesnych artystów. Utalentowanego młodego człowieka podziwiali zamożni ludzie na spotkaniach towarzyskich, na które zapraszano również Chopina.
W latach 1823 – 1826 Fryderyk Chopin uczył się w Liceum Warszawskim, a następnie w Konserwatorium Warszawskim studiował teorię muzyki. Po ukończeniu studiów kompozytor odbył pierwszą trasę koncertową do Berlina, następnie odwiedził Wiedeń, te trasy przyniosły mu sławę i sukces.
Życie w Paryżu i osobliwości twórczości Chopina
Kompozytor w 1830 roku przeprowadził się do Paryża, gdzie pracował nad swoimi pierwszymi scherzami, balladami i zeszytem etiud. W Paryżu Fryderyk zachorował na gruźlicę, która męczyła go do końca życia. Czas spędzony w stolicy Francji był bardzo owocny w twórczości Chopina – skomponował tam swoje najsłynniejsze utwory, regularnie odbywał udane koncerty, a do jego wielbicieli należeli Berlioz, Liszt i Schumann.
Ciekawostką jest fakt, że Chopin nigdy nie lubił publicznych wystąpień i w ciągu całego swojego życia pojawił się na wielkiej scenie nie więcej niż 30 razy. Technika kompozytorska Fryderyka Chopina była dość niestandardowa – lubił on odchodzić od przyjętych wówczas reguł muzyki klasycznej. Do muzyki zachodniej dodał nowe słowiańskie elementy i wzory rytmiczne, które zapożyczył z formuł polskich tańców ludowych.
Śmierć i pochówek Fryderyka Chopina
Przyczyną śmierci kompozytora była niewydolność płuc i serca spowodowana gruźlicą. Fryderyk nie przestał poświęcać czasu muzyce, która stała się dziełem jego życia, nawet przed śmiercią. W bardzo złym stanie zdrowia odbył kilka koncertów dla królowej Wiktorii w Wielkiej Brytanii w listopadzie 1948 roku.
Fryderyk Chopin zmarł w swoim paryskim mieszkaniu przy Place Vendôme 17 października 1849 roku. Ponieważ był wielkim wielbicielem Mozarta, kompozytor poprosił, aby na jego pogrzebie wykonano Requiem. Zgodnie z wolą kompozytora, jego serce po śmierci zostało zabrane do ojczyzny i spoczywa w kolumnie w warszawskim kościele św. Krzyża.